ارزیابی کیفیت زندگی بیماران تالاسمی درمراکز درمانی تالاسمی سراسر جهان همواره مورد توجه متخصصان و درمانگران بوده است.
نمونه ای از این مطالعات در مرکز تالاسمی بیمارستان عمومی کرونیس – یونان با استفاده از مجموعه سوالات SF-36 ( فرم ازریابی سلامت تایید شده توسط سازمان جهانی بهداشت) انجام شده است. این فرم ارزیابی شامل بررسی عملکرد فیزیکی و روانی بیماران است.
در این تحقیق مجموع 53 بیمار تالاسمی از نظر کیفیت زندگی مورد ارزیابی فرار گرفتند. 25 آقا و 23 خانم تالاسمی لا میانگین سنی 3.5±35.3 سال نموده و هرکدام این پرسشنامه 36 سوالی را جواب دادند. 25% جمعیت مورد مطالعه ازدواج کرده بودند و از این کسر 15% انها صاحب فرزند بودند.
نتایج این مطالعه بدین شرح اعلام شد:

عملکرد فیزیکی بیماران بطور متوسط 86.6% (آقایان 85.2% و خانمها 87.9%)
نقش فیزیکی بیماران بطور متوسط 76.5% (آقایان 74% و خانمها 79.5%)
درد بدنی بیماران بطور متوسط 78.6% (آقایان 83% و خانمها 74.1%)
سلامتی عمومی بیماران بطور متوسط 58.5% (آقایان 56.6% و خانمها60.6%)

تحمل و سرزندگی بیماران بطور متوسط 69.3% (آقایان 68.8% و خانمها69.8%)
عملکرد اجتماعی بیماران بطور متوسط 76.9% (آقایان 77.7% و خانمها 76%)
نقش احساسی بیماران بطور متوسط 74.9% (آقایان 76% و خانمها 73.8%)
سلامتی روانی بیماران بطور متوسط 69.5% (آقایان 69.9% و خانمها 69%)

محققان درگیر در این مطالعه نتیجه گرفتند که اگرچه بیماری تالاسمی یک بیماری مزمن است اما بجز در 17% جمعیت مورد مطالعه بقیه بیماران از نظر سلامات فیزیکی نسبت به سلامت روانی در سطح بالاتری بودند. انها همچنین نتیجه گرقتند که زنان دارای وضعیت بهتر سلامتی فیزیکی و روانی نسبت به مردان تالاسمی بوده و نیز سن فاکتور مهم و مرتبط با این وضعبتت ها می باشد. به مرور زمان و با افزایش سن وضعیت سلامتی بیماران کاهش می یابد. همچنین بیماران متاهلین بدون فرزند نسبت به مجردها و متاهلین دارای فرزند دارای وضعیت سلامتی بهتری بودند.
به نظر می رسد که چنین مطالعات ارزیابی کیفیت زندگی برای افراد مبتلا به تالاسمی در ایران نیز ضروری می باشد. طوریکه متخصصین و اهل فن دید صحیحی نسبت به وضعیت جامعه تالاسمی ما بدست آورده و راهکارها مناسبی برای ارتقا این کیفیت زندگی این افراد ارائه دهند.

کنگره بین المللی تالاسمی – سنگاپور 2008